"Gaat niet bestaat niet" - Dieuwke

Mijn operatie was een mentale domper
Zware heupoperatie
Toen ik 13 jaar was, heb ik een zware operatie moeten ondergaan aan mijn heup. Mijn heupkom was niet volledig gevormd. Ze hebben die moeten breken, zodat ze niet meer uit de kom kon schieten.
Als baby heb ik een zuurstoftekort gehad, waardoor ik vlekjes heb op het stap- en schrijfgedeelte van mijn hersenen. Ik kan minder snel schrijven dan anderen. Spanningen die zich opbouwen bij stress en emotionele momenten blijven bij mij op mijn spieren zitten, waardoor ze inkorten. Hierdoor moet ik bijna dagelijks naar de kiné om die spieren te verlengen en de spanningen weg te krijgen.
Mentale domper
De operatie was uitputtend, ik was ontzettend moe. Na mijn operatie heb ik enorm veel opnieuw moeten aanleren: stappen, zelfstandig rechtop zitten, draaien op mijn buik, ... Dat was eerlijk gezegd een mentale domper. Alles waar ik al die jaren hard voor gewerkt had om het te kunnen, was ik ineens opnieuw kwijt.
Verademing dat Bednet lukte
In het begin dacht ik: "Wat is Bednet en waarvoor zou ik het nodig hebben?". Ik was zoekend hoe alles in elkaar zat en zou verlopen. Ook al was het fysiek niet mogelijk door de operatie om Bednet continu te gebruiken, was het toch een hele verademing dat mijn traject met Bednet lukte.
Bednet betekende ongelooflijk veel voor mij
Contact met andere mensen
Na mijn operatie zat ik vast in bed of met mijn ouders en kleine broer opgescheept. Via Bednet was er toch nog wat afwisseling. De online babbels met mijn klasgenoten, waren toen het enige wat ik had. Ook al was het geen spraakzame les of zat ik moe achter het scherm, ik had toch nog contact met andere mensen. Had ik Bednet niet gehad, was ik waarschijnlijk slechter door mijn periode gegaan. Bednet deed me beter in mijn vel voelen.
Mijn jaar niet overdoen
Mijn leerkrachten pakten hun tijd om alles goed uit te leggen, en ze deden hun best om me zoveel mogelijk te betrekken. Daardoor was ik altijd goed mee met mijn lessen, ook al had ik niet heel veel lesuren op een week. Daarnaast kreeg ik ook thuis individueel les van een leerkracht. Ik ben echt blij dat er zoiets als Bednet bestond, want nu hoefde ik mijn jaar niet opnieuw te doen en kon ik samen met mijn klasgenoten overgaan.
Erbij horen
Ik ben na de herfstvakantie van het tweede middelbaar met Bednet gestart, dus ik kende mijn klasgroep nog niet zo goed. Toch had ik niet het gevoel dat ik niet bij mijn klas hoorde.
De pauzes tussen de lessen door gebruikte ik om op de hoogte te blijven van de laatste roddels. Na een tijd gingen mijn vrienden bewust niet naar de speelplaats, maar bleven ze tijdens de speeltijd in de klas om met mij wat bij te kletsen.
Mijn leerkracht godsdienst had ook eens geregeld om tijdens de les met de hele klas te fietsen naar mij thuis om zo de middag met mij door te brengen en extra bij te praten.
Steun van mijn school en mijn klasgenoten
Begripvolle reacties van mijn klas
Tijdens mijn Bednet-periode voelde ik wel dat mijn vrienden anders deden tegen me. Niet omdat ik Bednet volgde, maar omdat ze niet goed wisten wat er gebeurd was. Ik merkte vooral extra bezorgdheid en nieuwsgierigheid op bij mijn klasgenoten. Ze toonden veel begrip, als ik bijvoorbeeld moe was door mijn operatie. Sommige bleven zelfs na de les eventjes plakken om zelf hun vragen aan mij te stellen, wat voor mij een grote meerwaarde was.
Dankbaar voor de steun van mijn school
Ik had echt geluk dat mijn school - Campus Kompas in Wetteren - heel hard open stond voor Bednet. Mijn leerkrachten gingen actief mee op zoek naar oplossingen. Ook als er problemen waren, had iedereen begrip en aandacht voor mij.
Centjes voor Bednet
Gebakjes voor Bednet
Mijn twee beste vriendinnen van het 4e middelbaar wisten van mijn operatie en van de samenwerking met Bednet. Ze wisten hoeveel Bednet voor mij nog altijd betekent en hoe belangrijk die Pyjamadag die er toen aan kwam, voor mij was. Maar helaas waren ze vergeten om mee te doen. Omdat ze me toch wilden steunen, hebben ze op school de handen uit elkaar gestoken en gebakjes verkocht. In totaal heeft de actie 150 euro opgeleverd. De opbrengst ging integraal naar Bednet.
Bednet? Ik kan het alleen maar aanraden
Ik volg Bednet op sociale media voor het geval dat er toch terug iets met mij zou gebeuren, want je weet maar nooit. Of om mensen te helpen met mijn verhaal: “Ik heb het gedaan en dat was dik oké. Ik ben terug op mijn pootjes terecht gekomen, dus dan kan jij dat ook!”. Scholen kan ik ik alleen maar aanraden om open te staan voor Bednet en het te proberen.
Op de Instagram van Bednet heb ik gezien dat de klasset helemaal vernieuwd is. Het ziet er veel compacter en makkelijker uit! Ik had vaak wetenschappelijke vakken helemaal vanboven in het schoolgebouw, maar het is me nooit gelukt om die te volgen. Ik denk wel dat dit nu een pak gemakkelijker zou gaan met die nieuwe set.
Ik ga voor mijn doel
Gaat niet bestaat niet!
Er is altijd een uitweg om iets toch te doen lukken. Je moet wel het geluk hebben, zoals ik had, dat er mensen achter je staan en je vooral aan die mensen optrekken. Ook al ziet het er naar uit dat het niet gaat of is jouw situatie anders dan de rest, je moet een uitweg blijven zoeken. Want “gaat niet, bestaat niet!”.
Mijn doel: mijn diploma zelf te voet gaan halen
Ik wil in staat zijn om op mijn 18e mijn diploma zelf te voet te gaan halen. Momenteel ben ik nog een beetje gebonden aan mijn krukken en rolstoel omdat het staptempo op school te hoog is. Maar de bedoeling is dat ik zonder of met misschien één of toch twee krukken mijn diploma zelf kan gaan halen op het podium.
Hand in hand kunnen stappen met mijn ouders of gaan wandelen met vrienden is natuurlijk ook wel een droom. Maar dat komt later wel.